Ik voel veel emoties bij dit lied.
Ik zou daar willen zijn, in dat land, waar respect en liefde heersen.
Waar mensen elkaar in de armen vallen.
Er voor elkaar zijn!
Macht niet speelt.
Een tweedeling in de maatschappij nooit heeft bestaan.
V a c … enz. niet worden gegeven.
Het woord zelfs niet herkenbaar is in een leefwereld waar het heel normaal is, dat liefde heelt, dat de bron, de oerbron, de goddelijke bron alle aandacht krijgt.En hart en mind weer samen zijn.
Angsten omgezet zijn in vertrouwen.
Boosheid getransformeerd in kracht.
In een meditatie laat ik de tranen los.
Tranen om een leefwereld, waar veel mensen vervreemd zijn van elkaar.
Narcisme terrein wint.
Inlevingsvermogen ver weg is.
Dan kan ik de liefde weer toelaten.
De liefde, daar ik er niet voor niets ben op dit moment, op deze plaats, op deze aarde.
Dat ik mijn missie blijf uitdragen.
Mijn roep om heling, wordt niet altijd gehoord.
Toch wil ik de vreedzaamheid, liefde en heling van Over The Rainbow uitdragen en blijven uitdragen omdat ik voel dat dit belangrijk is.
Ik wil mensen weer aanzetten om zichzelf te helen, weer naar een hartsverbinding, terug naar de oerbron.
Somewhere over the rainbow???
Kun jij voelen wat ik bedoel?
Gewoon voelen?
Wil jij je helen, je ontdoen van alle overbodige emoties en overtuigingen, die je overeind houden in deze wereld, maar je niet dienen om te zijn wie je bent.
Je kunt je helen met alle ingrediënten van
“Over the rainbow”.
